​Het ontstaan van de fusievereniging PGS/VOGEL
De voetbalverenigingen P.G.S.(zaterdag-vereniging)) en V.O.G.E.L.(zondag-vereniging) kwamen in augustus 1998 naar Ockenburgh, omdat zij het complex aan de Genemuidenstraat moesten verlaten in verband met uitbreiding van het winkelcentrum Leyweg. Op het nieuwe complex van P.G.S. en V.O.G.E.L. speelde toen ook de voetbalvereniging sv Bohemen, een fusieclub van de verenigingen svDHB en PDK. Sv Bohemen hefte zichzelf op een gegeven moment op en de leden van de zaterdagafdeling stapten toen over naar P.G.S., terwijl de zondagleden lid werden van V.O.G.E.L. P.G.S. en V.O.G.E.L. stonden toen onder voorzitterschap van respectievelijk Piet Hessing en Arie Toet. Op 1 augustus 2002 besloten de besturen van beide verenigingen tot een fusie om zo de vereniging veilig te maken voor vreemde inwoning op het sportcomplex Ockenburgh en een financieel gezonde vereniging te behouden. Piet van Dam werd voorzitter van de nieuwe fusieclub PGS/VOGEL.
Beide clubs speelden jarenlang in de 5e Klasse, echter P.G.S. kende ineens een enorme opleving en promoveerde in seizoen 2001-2002 zelfs naar de 3e Klasse van de KNVB. V.O.G.E.L. hield er met nog slechts twee elftallen bijna op met bestaan waardoor de fusie ook wel heel noodzakelijk was. De fusiepartners hadden de insteek om zowel op de zaterdag als de zondag voor een sportieve invulling voor de leden te zorgen. Zodoende kreeg PGS/VOGEL in haar eerste seizoen een zaterdag-tak met zeven elftallen en een zondag-afdeling met drie teams.

Seizoen 2002-2003Het "Vlaggenschip" van de zaterdagafdeling kwam dus in het eerste jaar van de fusie uit in de 3e Klasse B KNVB, met als tegenstanders 's-Gravenzande VV, Hoekse Boys, KMD, Leonidas, Loosduinen, Maasdijk, MVV'27, PEC Den Haag, RVC/Rijswijk, Semper Altius en Zwaluwen Vlaardingen. Het team van trainer Wout Pronk, met veel spelers tussen de 20 en 22 jaar en enkele routiniers, deed het met haar Engels aandoend spelletje vooral in de eerste seizoenshelft van de competitie ook nog eens verrassend goed. Sterker nog, toen PGS Vogel op zaterdag 16 november 2002 met 1-2 bij koploper Maasdijk won, draaide het elftal zelfs mee bij de bovenste plaatsen in de 3e Klasse B. Uiteindelijk eindigde de debutant met 8 gewonnen wedstrijden, 4 gelijke spelen en 10 verloren duels met 28 punten (doelsaldo 37-42) op een keurige zesde positie in de 3e Klasse B. Enkele opvallende spelers van PGS Vogel 1 waren dit seizoen Quinten Blokpoel, Stephan van der Steen, Maurice Batelaan, Ted Groenewegen en Kenneth Lamens.

Ondanks de sportieve opgang was er binnen PGS Vogel een aspect dat de club wel ernstige zorgen baarde. PGS Vogel beschikte n.l. op Sportpark Ockenburgh over slechts 1 speelveld en 1 trainingsveld. Dit was natuurlijk veel te weinig voor een vereniging met maar liefst 10 senioren-elftallen.
Bovendien had PGS Vogel ook nog eens te maken met inwoning van de voetbalvereniging RTT'99, dat in totaal drie seniorenteams had. Hierdoor hadden de velden zwaar te lijden aan overbespeling. Op donderdagavond moesten het eerste en tweede elftal zelfs op het hoofdveld trainen. Geluk bij een ongeluk kreeg PGS Vogel begin april 2003 van de gemeente te horen dat men het PGS Vogel-complex, naast dus voetbalvereniging D.Z.S. en achter discotheek Marathon, alweer z.s.m. moest verlaten in verband met de komst van een grote internationale school. PGS Vogel moest van haar terrein per 1 augustus 2004 vertrokken zijn.

Seizoen 2003-2004PGS/Vogel startte dit seizoen met 7 seniorenteams op de zaterdag en 2 teams op zondag aan de competitie.
Het eerste zaterdag-elftal van PGS/Vogel kwam dit seizoen uit in de 3e Klasse C met ditmaal als tegenstanders Alexandria’66, Die Haghe, DUNO, 's-Gravenzande VV, Hoekse Boys, sv Loosduinen, Maasdijk, PPSC, RVC/Rijswijk, Semper Altius en SEV.
Het team van trainer Wout Pronk kende het gehele seizoen een enorme blessuregolf en kende daarom dan ook weinig positieve resultaten. Met slechts drie overwinningen, drie gelijke spelen en maar liefst 16 nederlagen eindigde PGS/Vogel dan ook met slechts 12 punten uit 22 duels (doelsaldo 27-63) als laatste in de 3e Klasse C en maakte hiermee weer de trieste gang terug naar de 4e Klasse van het zaterdagvoetbal. 

Zoals gewoonlijk vierde de voetbalclub PGS Vogel aan het einde van het seizoen haar traditionele familiedag. Ditmaal stond het feest aan de Wijndaelerweg echter geheel in het teken van Jan Pronk, bepaald geen onbekende in het Haagse voetbalwereldje en vader van trainer Wout Pronk. Jan was n.l. jarig en bereikte die dag de mooie leeftijd van 80 jaar.Om die reden waren ook de Haagse wethouder Wilbert Stolte en Arthur Paulides van de KNVB voor het feest van Pronk uitgenodigd. Pronk zelf wist nog van niets. De hele dag waren vrienden, familie en kennissen met de jarige in de weer geweest zonder te verklappen wat hem te wachten stond. Rond zeven uur die avond was het moment daar, om jarige Jan in het zonnetje te zetten. De wethouder sprak de jarige toe en had het over 'een speciale dag voor een bijzonder persoon'. Behalve dat Jan Pronk in die tijd nog steeds actief floot, deed hij nog veel meer binnen de vereniging PGS Vogel. Zo voorzag de toen 80-jarige Hagenaar al 25 jaar lang de grasvelden van de voetbalclub van de belijning en zorgde hij voor het onderhoud van het clubhuis en de kleedruimtes. Pronk is bovendien niet te beroerd om de bezem ter hand te nemen als het terras voor de kantine moet worden schoongeveegd. Dat verdient respect en dankbaarheid, constateerde de wethouder. Het deed wethouder Stolte daarom ook genoegen dat hij namens de gemeente Den Haag Jan Pronk mocht onderscheiden met de Haagse stadspeld voor zijn volledig belangeloze inzet voor het Haagse voetbal in het algemeen en PGS Vogel in het bijzonder. Luid toegezongen door de aanwezigen kreeg Pronk het vervolgens even zwaar. Zichtbaar ontroerd kreeg hij de speld op het overhemd gespeld.
Maar daar bleef het niet bij, want ook de afgevaardigde namens de KNVB, Arthur Paulides, had nog een mooie verrassing voor Pronk in petto. Jan Pronk kreeg van Paulides de zilveren waarderingspeld uitgereikt. Bij de speld hoorde ook een oorkonde. En zo stond Jan Pronk daar te midden van al die mensen met zijn handen vol cadeaus en nog besefte hij niet wat hem overkwam. En om het nog erger te maken, nam ook nog Piet van Dam, voorzitter van PGS Vogel, het woord. Hij maakte namens het bestuur Jan Pronk lid van verdienste van de vereniging. Daar hoorde uiteraard een beeldje met een fluit bij. Maar misschien nog wel het allermooiste cadeau was het straatnaambordje. "Beste Jan, waren de woorden van voorzitter Van Dam, zoals je weet is dit de laatste officiële gebeurtenis in deze kantine. We verhuizen naar een paar velden verderop, naar het complex van HS Texas DZS, omdat we plaats moeten maken voor een internationale school. Naar HS Texas DZS loopt een pad en wij vonden het een leuk idee om dat pad naar jou te vernoemen. Het Jan Pronkpad. Je moet het alleen wel elke keer zelf aanvegen." Een ontroerde Pronk: "Ik zal blijven fluiten, zolang mijn lichaam dat toelaat. Jan Pronk was een dankbaar man en noemde deze dag de mooiste dag van zijn leven"
Seizoen 2004-2005 Goede raad was duur, maar uiteindelijk kreeg PGS VOGEL vanaf het seizoen 2004-2005 het complex van HS Texas DHB toegewezen. Deze club ging op haar beurt weer fuseren met- en inwonen bij D.Z.S (De Zwarte Schapen), een stukje verder op Sportpark Ockenburgh.
Wederom een mooie locatie alleen viel de kantine niet echt in de smaak. Met veel zelfwerkzaamheid en de aanpak van bouwbedrijf Lammertink was op 1 augustus 2004 de kantine en de keuken geheel gemoderniseerd en kon de club er met een gerust hart gasten ontvangen en feesten vieren. Boven de kantine werd er nog een extra verdieping geplaatst alwaar een prachtige bestuurskamer, een commissiekamer en een kantoor konden worden gerealiseerd.